Entwicklungen auf dem Furzmittelmarkt

Wat ick no' sseggen woul: Puupsköösse!

„Chutt freete un chutt ssuupe, langsam choon un döchtich puupe!“

Kulturhistorische Betrachtungen zum Thema Flatulenz  in Mülheimer Mundart

Jo, die aule Mölmsche, die häwwe no' völl sselwes chemack, vandaach heet me föar aals un jedet en Äpp: Schohn aantrecke, in de Naas piddele, Schloot aanmaake, Breefmarke lecke.
Off dou kass et ouk bestelle, be-i Amma un öaren Ssohn, dä Ammasohn: Kasse äwwer ouk en Dochter bestelle, kle-ine un chroate Ke-iner, echal wat föar‘n Auler, bruk’sche neemeah sselwes te maake, heesse Tied chespart, kasse met inne Äpps in de Naas piddele, Schloot anmaake, Breefmaake lecke unsoafott, unsoafott …

Ick we-it nee, wie ick do jitz drop kumm, ick woul ink jo e-ichentlich wat vam Puupe vertelle. Also, do woul ick chister ees kieke, off dat velle-ichs ouk all em Puup-Äpp chiff. Jo, selfsverstainlich chiffet Puupe ees Klingeltoon föar‘t Händy, ouk in Kombinatschion met en Pieptoon. (mit Mund nachmachen)
Jo, do löttsche de-i e-ifach van dinne Fröinde aanroope, un dou che-ihs nee draan, dann hesse waal dolle fiif Minütte.

Et chiff’ äwwer nicks öwwer’t Sselwesmaake!

Merr nohdäm dat dat in de lääste Johren met däm körpere-igene Trööte ömmer aanstrengender chewoode woar, un ick me-i all dökkeser ouk mol verdoon häpp, do hadden ick me-i jo all vöar inniger Tied Puupköösse verschriewe loote.
Wenn dou Bessök hees, dann ös dat waal en herrliche Ssaake. Merr wat sall dat, wenn de alle-in bös un mutts ömmer op dä Köösse römhoppe? Nä, dat che-iht innet Krütz, dat macksche fäädich. Do machse dat leewer all wi-er sselwes doon.

Off, dou hees en Fernbedennung, do kasse de-i ni-erlegge, un wat ssall ick ink sseggen, dat chiffet, jo!

Ick had me-i lang nee meah op däm Furzersatzmittelmarkt ömchekeeken. Potzdusend! Et wäd jo dükkeser cheschaule: Dütschlaund wöar be-i de Digitalisierung aan de lääste Stell, noch achter Taka-Tuka-Laund.

Merr im Puupmeddelmark, do heet sech chewäulich wat chedoon!
Do che-iht äwwer die Poss aaf!
Tum Be-ispell dä „ferngesteuerte“ bruune Schiethoupen met dre-ihounetssäästich Chrad Puup-Sound ees Chrisdaachs-Cheschenk föar Jung un Aul!

Un aunere Puupmaschine töschen fiif Euro un dattich Euro. Innige kaase em Sound verainere chanz noh dinne individelle Wünsche, jede Puup ös aunes - äwwer ömmer met Fernbedienung, do kasse de-i ni-erlegge un bruuks nee op en Köösse hoppe un de-i dän kapotte Rögge widder kapott maake.
Jo, do köin ick chlatt en Influenzer föar wäde, do kreeg ick dat Ding föar ömssöös!

Un hie en Tipp föar dän Bessöök be-i de kle-in Inkelkes. Ick häpp et be-i de Literaturtipps chelease!

„Ab drei Jahren: Furzipups, der Knatterdrache: Zum Vorlesen und Pups-Seiten zum Mitmachen!“

Jo, do häpp ick me-i föar die Blaage chefröit, denn: Selws-chemackdet mack’sche Fröid! Met „erneuerbare“ Energie doar Erte, Boane, Linse. Vegan Puupe! Äwwer Nachhaltig! Häpp ick chedaach!

Merr wat ös dat Highlight in däm Furzipups-Book? En Puupknopp tum Dröcke föar die kle-in Stuppstättsche.

Jo, soa ös de modäne Wält! Aals met Batterie! We-i häwwe sselws die Imitatschone vam Puupe sselwes chemack, met der Muule, op en Arm chebloose off ounerm Arm chequetsch!

Nee, un wat woare we-i fröher froah, wemme sech puupssatt chefreeten had un oddentlich wat op Lager had - Hehe…

Merr et chiff’t waal Situatschone im Leewe, dat mutt ick tucheewe, do heet et däm Puuper schwoar.
Un do wöar et öm etleews, wemme sinnen Puup nee höare köin.

Un dodoföar chiffet die Waunel - Äpp: Die waunelt dän Puup, chlicks wenn he soa ewes aa’fängk te bloose rubbelemies met de Hölp van künzliche Intelligenz in en Handyklingelton öm. Wie dat?
Stell’sches vöar, dou ssitts mit soan Pöppken be-im Candlelight-Dinner. Un dann passeet de-i met e-imol en „Malörken“. Dann bösse ees Puupenkääl fe-in eruut, hehe, un kaas nix doföar, dat die Kääze velle-ichs noh wat flackere doon un dat Eete en aunere Chemack aa‘nimmp. Denn, Achtung, me höat bloas dä Klingelton vannem Handy. Un do ste-iht dä Puupmann e-ifach op un sseet föar sin Pöppken: „Enschöiligung, dat ös en wechtigen Aanrop, ick kumm chlicks retour!“

Nou klingk dä Vibriertoon van em Handy vandaach ouk nee völl aunes ees em Puupe duar en dicke Matratze. Innige me-inen dat huuphuuphuup klingk, ees wenn sech ömmes dat volle Muul tuhöilt, weil wat eruut will.

Ssoan Vibrierton kamme met em bettsche Übung ouk oahne Waunel-Äpp nohmaake, heet me-i soan chanz chewieftem Puuper verroo-e. Nä, kumm, höar op, nee jitz…

We-i wille dat schöane Thema aafschluute met em Be-idraach ut de Ssaansche Weltliteratur, van usem Dörpdeechter Matthes Schmitz:

Us Moodersprook

Op de Ssaansche Schossee schient de Ssaansche Sunn,
dat woar en Tongebreeker en us Keinerdaage,
un dat chanz flück, drei Keahre äächterein,
dat woar en Froid föar alle Pööste of Blaage.
Mär, woar de frühe Keinertiit vöarbei,
dann woar et uut met usem schöne Platt,
manch eine koun dat Hoachdütsch nee bechriipe
un kriich dann döchtich Klöppes op sinn Chatt.
En Lei, dat woar op einmool Schiefertafel,
en Botterramm, dat schriif sich Butterbrot,
mär, schlimmer woar et noch met däm Salat,
dä mackde me uut usem schöne Schloot.
Uut Böis wood en Jacke,
uut Bucksch wood en Hose
un uut en Katte en Katze.
En Schortelduuk dat woar op einmool Schürze.
En Nachen mackde me uut use Äppelkahn,
dä kleine Drickes koun et nee bechriipe,
dat me ouk aunes kalle kaun, ees hie en Ssaan.
Drömm woul he flück sich uut där Schualen maake,
he woar et leid, die Sprook woul he nee liare.
Dä Meister dreiht öm chraat dä Puckel tuu,
un Drickes dink, nou kann he mei nee hoare.
de Kloumpen en de Haund un op sinn Söcke,
soa schleek dä Kleine stickes döar dä Chang,
wat soul he aunes maaken ouk, de Tiit wood doch te lang.
Chraat heet dä kleine Dunnerkiel
de Klinke en sinn Klaue,
do koam dä Meister stoonefoots
un heet öm aan sinn Maue.
"Halt kleiner Mann, wo willst Du hin?",
höart he dä Kääl nou ruupe,
un Drickes drop: "Lott mei doch loas,
ick woul doch blos ees puupe!"