Mölmsch Platt
Nahtoderlebnis op Platt

- Foto: Idee: Firla - Umsetzung: Designer-GPT-Bing
- hochgeladen von Franz Bertram Firla
Der Schweizer Mundart-Kolumnist Gerhard Meister, von dem ich hier im LK schon einiges vorgestellt habe, weiß, wie sich ein Nahtod-Erlebnis anfühlt. In seinem breiten Berner Dialekt lässt er uns an den skurrilsten Kopferlebnissen teilnehmen als seien sie die reinste Selbstverständlichkeit.
Das Gleiche, so habe ich mir immer vorgestellt, könnte doch passieren, wenn man seinen Text in Mölmsch Platt übersetzt und von einem gemütlichen aulen Mölmschen vortragen lässt. Also, nur zu:
Dou häs all wi-er e-ine van dänne Daage achter de-i, wo et völl te völl van chiff in dinnen Leewen, en Stress van morges fruah bös omends laat, un et ös natürlich noch dat passiert un ouk noch chrad aunes ees me’t verwaachde koun, un dou hees trotzdem widder cheabe-it un bös froah chewees, wie de endlich häs noh dohe-im chohn künne.
Jo, un do bösse nou, dohe-im, un häs din Rauh un möß eigentlich nohm Bett, merr dodrop hässe ke-in Lus, dou wills noch wat vam Daach häwwen, un ssühs äwwer, datte vöarm Fernseh hocks. Un natürlich löp do soan Dierenfilm ut Afrika, nee chrad dä Hammer, merr chenau dat ssall et ouk nee sin. Dou wills ouk ke-in hatt Böilere, nee dat et ergeswo am branne ös off wat explodiert, ke-in Alarm, et ös de-i rääch, dat et do bloas em paar Elefante chiff, die im Ssunneounerchang tessaamestohn un do em paar Löwe römlegge. Die Elefante un Löwe entspreeke chenau däm Chrad va‘ Langwiil, wat de nou bruuks.
Jo, un dann passiert et.
Dou wäds niemols op die Idee kumme, dat et vanomend newen dä Antilope im Fernsehn, dä nou chrad em paar Löwe aan de Kehl chohn,et be-i de-i dohe-im ouk noch en Doade chiff. Un dat dou dat sselwes bös, dä jetz sterwe mutt, nee, domit hässe din Leewsdaach ne cherekenet.
Dat dat lääss Stöndsche utcherekent in dä stressfre-ie Moment i’schle-it, ös fass en Witz, wo de äwwer nee meah dröwer lache koos. Aals che-iht chanz flück, dat Hatten höat op te arbe-ie, dat Bloot blief in dinne Adere stohn, däm Chehirn che-iht dä Ssuurstoff ut, un dou fälls ougeblecklich in Oahnmach. Do klapp’sche tessaame op din Sofa un liags kromm do, un chenau in dä Stellung wäd me de-i fe-ine, in en Stond, am aunere Morge, in em paar Weeken, kömp chanz drop aan.
Ees jede duarschnittleche Europäer häs du ouk, wo din Hatten noch cheschlaage heet, van Minsche chehöat off chelease, die be-im Öwwerchang tum Doad ut öaren Liif uttradde. Van doher bösse nee wahnsinnich öwwerrasch, datte nou op e-imol bowen aan de Deck schwews un op de-i sselwes rounerkieke kas, wie dou do soa oppem Schäselong ligge de-is. Ouk wat im Fernseh löp, kreegse noch mit, un dou köins dän Dierenfilm widder kieke, dat Ligge in de Luuf ös schöan bequem. Merr do chiffet wat, dat de-i völl meah interessiere de-it ees die paar Löwe, die do aan dä Antilope römbiete un kaue.
Dou ssühs nämlich plötzlech dat Leech, un et träck’sche her tu dat Leech. Un dou häs ope-ins soan nöi Chlückscheföhl, un je nöhder dou aan dat Leech rankanns, desto stärker wäd dat Cheföhl. Et ös e-ifach merr schöan, un dou bös e-ifach merr chlöcklich.
Bös tu däm Punk ös sech de Weetenschapp e-inich, Nohdoaderleewnisse, ees dou dat chrad häs, die chiffet tatsächlich. Die Froag ös merr, wat se bedüüe. Ös et tatsächlich soa, dat dou ut dinnen Lief utchetratt bös? Chiff dat em Bewooßsien oahne Chehirn? Kasse in dat Leech un domit in et Jense-its i’traae un widderleewe, derwiel dinnen Lief verfuult off tu Asche verbraunt wäd?
Jo, stohn do chestorwene Fröinde off Verwaundte praat, die de-i bechröte un de-i in en Wält führe, van dä we-i hie, op dise Ssidden vam Doad, öwwerhoups ke-in Ahnung häwwen?
Off ssüht de Wirklichke-it chanz aunes ut? Ös et jetz chrad vörbe-i mit de Chlückscheföhle un dat Leech? Ste-iht achter dat Leech un et Chlöck nicks ees em paar Endomorphine, die dat Chehirn jetz aaffackele, bevöar dat et verlöösch? Un wenn dat Chehirn nicks meah ös ees en doade Kloumpe Fle-isch, bös dou sselwes nee ouk utchelöösch un spurlos verschött chechange, ees häd et de-i nie checheewe?
Jo, do kasse do bowen ouner de Deck werklich chespannt sin, wat jetz ees Nöhstet met de-i passeet!


Autor:Franz Bertram Firla aus Mülheim an der Ruhr |
Kommentare