St. Martin

Mätes-Vögelsche in Limburg

Viele Mülheimer glauben immer noch, woanders hätte es keine Vögelchen-Lieder zu St. Martin gegeben. Auch wenn Text und Melodie sicher von Ort zu Ort verschieden waren, hier z.B. stimmt sogar der Name des Liedes überein. Ich belasse den Text im  Original, da er für viele leicht zu verstehen ist.

Aus: Traditie, Herbst 2002

De viering van Sinter Merte in Beringe (Limburg)

In ons dorp wordt elk jaar de sterfdag van Sint Maarten gevierd op 11 november. Het feest is er vooral voor de kinderen die op de basisschool zitten. In de laag'ste klassen van de basisschool mochten we een lampion maken voor de optocht tijdens de handenarbeidles. Ook werd ieder jaar het verhaal van Sint Martinus verteld. Het doormidden snijden van zijn mantel om de bedelaar warmte te geven heef't veel indruk op mij gemaakt, aangezien ik het me nu, 10 jaar later, nog goed kan herinneren. Op de dag van het feest kregen we op school altijd een oliebol (Krapfen).
In ons dorp zijn meerdere buurtverenigingen actief. Bij elke buurtvereniging hoort een aantal straten. Mijn buurt heet De Schiildersbuurt, omdat de meeste straatnamen naar sehilders vernoemd zijn. De optochten naar het vuur zelf werden door iedere buurtvereniging atzonderlijk georganiseerd. Het standaard vertrekpunt voor de optocht was altijd 't Veldje, een speelveldje in mijn straat. Van daaruit liepen we in een lampionnenoplocht naar het vuur waarbij altijd het liedje 'Sinter Mertes Veugelke' gezongen werd. Aangekomen bij het vuur werd er gespeeld en een oliebol gegeten. Ook maakten wij, de kinderen, elkaars gezieht zwart met het roet van de takken. Iedereen moest eraan geloven of je wilde of niet. Ik heb dat nooit zo lenk gevonden, omdat het roet vrij ruw was om aan te brengen.
Na ongeveer een uur ging ik samen met mijn moeder, broertje, overbuurmeisje en –jongen naar huis waar wij erwtensoep aten en daarna oliebollen. Na het den liaalde mijn moeder dan het roet van onze geziehten met boter, elk jaar weer een drama omdat ik niet van boter houdt. Vanaf groep 5 mocht ik met vriendinnen langs de deuren gaan om snoep (Süßigkeiten) te vragen. 'Sinter Mertes Veugelke" werd ook dan gezongen.
Tot en met groep acht heb ik meegedaan met Sinter Merte. Op de middelbare school wird geen aandacht besteed aan Sint Maarten waar door de meeste jongeren afhaakten.
Sint Maarten wordt nog altijd gevierd in mijn oude woonplaats. Er zijn wel een paar dingen veranderd. Zo is de basisschool sinds twejaar betrokken bij de organisatie. Samen met alle buurtverenigingen worden de optocht en het vuur geregeld. Ook nieuw is dat de fanfa-
re voorop loopt bij de optochl naar het vuur.

Cindy Jansen