Absurde Geschichte op Platt

Hochtied

Nach dem Stück „Hochzit“- aus: G. Meister: Viicher un Vegetarier S. 86

Ssaansch-Platt-Version

Jo, chister häpp ick wi-er mol dän aulen Döres chetroofe, he ös in de „Kaninekiste“ vöar sinnem Bier chehock un heet chlicks aa’chefange, ergeswatt te vertelle öwwer en nöiet Kookbook met Ssiäpaddsche-Ressäpte, wat he em Fernseh chessehne had, Ssiäpaddsche frittiert un Ssiäpaddsche chedaump, Ssiäpaddsche ees Ssalat, Ssiäpaddsche chedörrt, die me fass wie Päddesstööhls in de Ssous cheewe köin un ouk vam Cheschmack her fass ees Päddesstööhls schmacke, mh, und dä Döres heet Ssiäpaddsche-Ressäpte opchetault un heet no‘ meähr Ssiäpaddsche-Ressäpte opchetault, un mei ös die chanze Hochtied vöar min binnere Ougen wi-er opchesteegen, Trauong in de Kirken in Me-interd, die Fahrt inne Kutsche langes der Ruuren, un natürlich dat chroate Freete be-i Roasendahl im Saal, wu et noher ees Bestaundte-il vam Ounerhaulungsprogramm die diverse Optridde checheewen heet, jojo, van dänne Vere-ine, wu dat Bruutpaar Metchlied chewääs ös. Jo, un do sin dann ewes em paar vam Turnvere-in chekohme un häwwe löstich cheturnt, un ouk em paar vam Chessangsvere-in un häwwen löstich chessunge, und dat ös jo ouk aals innigermaße lüstich chewääs, bös tum Optritt vanne Johanniter, wu däm Bräuticham föar de Sprötznaule tustainich woar. Jo, un do häwwen se ssoan Sketch maake wille, alemole ees herhöare!, heet et chehe-ite, et chiff nou en löstich Blootspende, un do doföar bruuke we-i en Fre-iwillige. Merr fre-iwillig chemeldt heet sech natürlech nömmes, nee, un dann me-int op e-imol ssoan chanz Löstigen, me soul doch am Döres sinnen Hound wat Bloot aafzappe. Dä Döres had jo sinnen Hound tu der Hochtied metchenomme, soan Choule Redriewer, em Chround chenohme en urchemütlich Dier, jo, un bös tu däm Tiedpunk heet me chanix chemerk chehadd van ssinne Teef, die ös ergeswo ounerm Deesch cheleege un heet sech still verhaule, jo, un dä Döres ös waal ewes op em Klo chewäs off sech de Be-in vertradde un heet sech nee künne wehre, un de Stimmung ös waal all tiemlich aachehe-it chewäs un dann häwwe se däm Dier e-ifach en Sprötznaul in dä Achterloup chestooke, ja, un dat heet öm charneemol soa weah chedoon, merr he ös waal e-ifach öwwerraasch chewääs un ös verschreck un ös in sinnen Schreck die arme Jackeline aachesprunge, dat Ke-ind vam Bräuticham ssinne Ssöster, un dat Deansche ös soa unchlöcklich ömchefalle, dat et op de Stell doat woar, mh, also werklich en total tragische Cheschechte, wat? Un dat op en Hoachtied!

Nä, nä, dat mutt me sech ees vöarstelle. Un me heet noher noh nee ees he-im künne, derweege dat de Polleze-i van jedem en Zeugenuutssage heet häwwe wille, jo, un em Döres sinnen Hound, dä woar wie verröck, dä heet chenau chespürt, wat he chemack heet, dat ös e-ifach die Verzweiflung chewäs, un die Diere spüre dat jo chenau soa ees en Minsch, un dä Döres heet verssöök, dat dänne Polleze-ie te verklöre, merr die häwwen sech nee öwwertüge loote un häwwen dat Verhaule aunes interpretiert, jo, se häwwen e-ifach dat Cheföhl chehad, dä Hound wöar ut erges en Chround op e-imol cheme-incheföahrlich chewoode. Jo, och nä - un dann ös dän e-ine met öm achter et Huus un heet en doatcheschoote, un fiif Minütte laater ös dä Döres met em Biel op däm Polleze-i loas, dän sinne Teef erschoote heet, dä heet tum Chlöck chewooß wie me sech wehrt, dä Döres häd öm ssööß secher dän Kopp chespaule, ojo, he heet sech waal e-ifach nee miähr chespürt un ös donoh vollstäinich tessaamecheklapp, mh, dre-i Weeke heet he in de Klinik bliewe mööte, velle-ichs heet he all vöarher chessoope, merr donoh ös et domit reechtig loaschechange, un in en Tied va nix ös dä Döres verkumme, jo, nou ssitt he vöar me-i in de „Kaninekiste“ un vertellt van Spaghetti met Ssiäpaddsche-Ssous un va‘ Ssuppe met Ssiäpaddsche drinne un van Dessert mit Ssiäpaddsche ees Likörssous, un ick me-in, wat will me do noch ssegge, am bääste charnix. - Un dat doon ick nou ouk.