Chressdaachsverzäll op Platt 3

Stille Nacht - bes halver Drei

Op dr letzte Stip moht noch dr Boom besorsch wähde. Üvverläht un tispetierd hatte mr dat alt Woche vürher, ov jruß oder kleen, met oder ohne Wohzele, Edel Blau- oder Nordmanntanne, vam Maht, vam Föhschter oder van de Chress-bohmschmücker - alles wor klor, nur - jitz wor Hellije Ovend, Veedel vür Een Uhr meddaachs, jitz holp kee Mulspetze mieh, jitz moht jeflöt' wähde.
Em Jalopp noh Sankt Ursela, wo de Jonge alt am Zesammerühme wore, ävver - Jottseidank - drei oder vier Exemplare woren noch ze han. Wann mr jenau hinsoch, kunnd mr sesch och denke, woröm, ävver - wie sall esch et sare? Eene verwahßene Kröpel stungk janz hengen en dr Hött, un als Chresteminsch hädden mr dänn alt us Metleed nemme müsse, ävver - dat wor jenau dä Boom, dä mir brohte.
Bei de Vürjespräche hadd sesch nämlesch eruskrestallisierd, dat mir dies Johr met dr Jrußfamillisch am eeschte Fierdaach dran wore; drömswelle moht et Böömsche su usjesoht wähde, dat et em Zemmer kenne Zentimeter bejehbarer Fläche wegnohm. Un su hadd esch bestemmbte Anspröch an dr Chressboom, un dat Uselsche erföllden die zo hundert Prozent.
Lenks un rähts vam Büffee ham*r de Lautsprecherboxe van dr Musik stonn, nen knappen Meter huh, rähts als Möchlischkeet för ens jet drop avzeläje, lenks töschen Finsterwand un Anrisch mieh oder winnijer als "för söns nüx ze jebruche." Un jenau op dat Deng kom et Böömsche ze Stonn. Die Schräje üvver dr Anrisch hatte mr enkalkulierd, ävver trotzdäm moht dat Böömsche, domet mr et üvverhaups jewahr wohd, noch met jood 25 Zentimeter Literatur ungerfödert wähde. Joot, dat d Vatter vill Krimis liss, do kummen flögg e paar Dezemeter zesamme. Bovven drüvver e Chressdaachsdecksche vam Basar, för dat Böömsche langden nen eefache Plastikfooß - un su stungk dann bal dat Kröpelsche en Posetur. Schmücke un opkladunjere es bei us Muttersaach, un bei däm Anjebot an Kurele un Fijure, Lametta un Engelshaar, verjoldete Nöss un Strühstähnscher wor esch rischtisch en mingem Element; wobei mr jo bedenke muss, dat nur de Vürdersigg anjesäht wor: lenks, rähts un henge wor Wand, Deels moht us däm mickerijje Jröns sujar noch et een oder angere erusjefitsch
wähde.En Kett met kleene elektrische Kähzjer kom noch zöm Ensatz, de Steckdus wor tireck henger däm Böömsche, mr moht sesch doför nur e bessje kromm maache un et Böömsche nit us däm Ooch loße.
Hellije Ovend verleef en schönster Harmonie, all woren se met ihre kleene Jeschenke zefridden, dr Hongk met singem Parmaschenkeknoche sujar ärch zefridden. Och dr eeschte Fierdaach met beilööfisch veezehn Minsche op dä sechszehn Quadratmeter wor rungkseröm jelonge; et wohd jeschmürmelt, dr Lapp jeschwadt un jesonge; am Ovend kreesch de een oder angere Verwandschaff noch jet Tupperpöttscher met leckere Saache, su dat die för dr zwedde Daach och noch de Kösch kalt loße kunnd.
Wie sesch die puckelijje Verwandschaff verloofen hadden, kom mr e bessje zor Rauh, de Spölmaschin wohd usjerühmb un bal hadden alles widder singen Scheck, un janz zeletz kreesch dr Hongk si Körvje widder an de Heizung nävver dr Chressboom jestalld. Su nen Hoofen Besök ushale, ungerhale, bestrongkse un - vür allem - bekoche un bedeene es en rischtijje Plackerei, et eene oder angere Jläsje van Irjendsjet bliet och nit en de Kleeder hange, un su jingk et beizigge us de Klamotte. Flögg noch ens mem Indy, däm Höngksche vür de Dür, dann Boom us, Lampe us un Naach zesamme!
Dr Ress van där story besteht us Vermutunge un vill Opräjung:
Meddernäht wor längs vörbei, jenauer jesäht, et wor koot noh halver drei, wie usen Hongk anfingk ze rangeniere, un frocht mesch nit wie! Stellt öch vür; drei Katze un sibben Höng zänken sesch, fauche un belle, schreie wie kleen Kenger, knurre un junkere, winsele un brölle - esch feel bal us däm Bett un leef en et Wonnzemmer.
Indy, nen friedlijjen Biejel, normal de Siel van nem Hongk, stungk medden em Zemmer, Schnüss un Uhre met Lametta dekeriert, de Vürderbeen en dr Teppisch jestemmb, dr Stääz, jeschmück met nem Strühstähnsche, pielopräht en de Loht un Hoore wie nen Panker - zidderden am janze Liev, schudderden sesch een üvver et angere Mol un schrau! Mesch sinn un henger mir sesch verstesche wor eent. Wat wor passierd?
Dat huhdekerierde Kröpelsche van nem Boom hadden sesch van singem Sockel erav en et Hongksmängsche jestürz, dat ärme Dier em deepe Schlof anjefalle un op dr Dud verschreck, un loch jitz koppüvver om Indy singer Deck un stippden dr Plastikständer en de Hüh. Wat dr Hongk nit am Liev hadden, hadd hä durch et Zemmer verdeeld, Kurele Lämpscher un Joldlametta üvverall. Die usjeklöjelde Konstrukzion met där Box, dänne Bööscher un däm spillerijje Ständer wor wall doch nit rief för dr TÜV jewäse.
Wat nu werklisch die Katastrof en Jang jesatz hadden, kann esch nit sare. Woren et de Vibrazione vam Lautsprescher, die bei dr Musik daachsüvver hant alles instabil wähde loße? Wor dr Chressboomschmuck nur an eener Sigg langsam ze schwor jewohde un et Böömsche hadd et Üvverjewisch kräje?
Villeech hat nur dat Kabel dat janze Kreppsche en Zigg lang beieneen jehale?
Oder hadd dr Hongk sesch nur en singem Körvje ens erömjedrieht, su dat et Jebünn an et Waggele kom? Schlisslisch wonne mir em Altbau!
Et Eng vam Leed: Dr Hongk hät sulang dr Chressboom em Zemmer wor ohne Körvje un üvverall söns jeschlofe, en et Wonnzemmer kom hä nur bei Daach un för ze Fresse.
Letz', et jingk widder op Chressdaach zo, han esch bem Ömrühme för nen Moment dr Chressbohmständer un dr Karton met Kurele un Lametta op dr Teppisch jestalld, un op eemol hadden usen Hongk Locke.