Zum Geburtstag Ripuarische Hommage

Unser aller Jöthe ist am 28.August geboren und hat mir damals ein wunderschönes Gedicht vorweg genommen:

Eekall

(verwandt mem Faust - Monolog, och vam Jöthe)

Do han esch nu Biolojie,
Mathematik un de Filosofe
för Zojov och noch Theolojie
jeliehrt, dat mir dr Schweeß jelofe.
Do stonn esch nu, esch ärmen Höösch,
han Angs, dat mr ming Dommheet sööch.
Nenn mesch Kähl un Vatter sujar,
bemöh mesch, wie nen Ohß vür dr Karr,
ming Pänz met Krom zo üvverhöfe,
an dän esch selvs nit richtich jlöve,
un sinn, dat bessje wat mir wesse,
dat kanns de stantepee verjesse.
Esch ben nit dömmer wie Jeliehrte,
Pastöhsch un angere Studierte,
esch kenn kenn Angs un och kenn Reu,
et jüt nüx, wodran esch mesch freu.
Et jeht mr öhndlech op dr Jeejs,
dat esch nüx han, nüx kann, nüx weeß.

Dat de Welt üvver mesch kee Woht verliert
un mesch kee Deuvel estemiert,
dat es mir an de Nöht jejange:
Esch han et Tröte anjefange,
weil, wie de Döktesch zo sare fläje,
e Jläsje deht dr Jees anräje,
dr Drövsenn kritt e beßje Leht,
un mr verjiß sing Dämlichkeet,
un fengk am Eng erus jewess,
w o r ö m et ess, su wie et ess,
un wat de Welt bewäje deht,
woher se kütt, wohin se jeht.

Off han esch ovends jramzerfresse
an mingem Böcherschrank jesesse,
jesoht, jeforsch wer weeß wonoh,
dr Mond am Himmel soch mr zo,
hück weeß esch, wat hä mr sare wol':
"Süsch, Jong, esch ben alt widder voll,
un du met dinge Sorje un Saache...
do stonn esch drüvver, do kann esch nur laache."
Sinn esch ihn jitz en de Wolke schwemme,
dunn esch mr an ihm e Bejspill nemme,
un weil dä ahle Böcherstüvv
mr en Jehehns on Kleeder krüv,
loß esch dä janze Krom em Ress,
esch weeß jitz jet, wat besser ess.

Noh'm eeschte Jläsje Wing vam Rhing,
wöhd alles klor wie Sonnesching,
zöm Beispill wo de Welt, de Ähd
janz fröher anjefange hät:
En minge Bööcher steht ze läse,
dat eesch et Chaos es jewäse,
dat es dann en der Loht jeflore,
un su wohd dann de Welt jebore.
Mir wöhd bem eeschte Jlas alt klor,
mr schriev do sescher, wie et wor,
ävver mr muss sesch die Froch jefalle loße:
Wer hät et dann do knalle loße ?
Su bruch esch nur e Jläsje lang
un sinn schon dr Zesammehang,
un denk "in vino veritas"
un freu mesch op et nächste Jlas.
Un wie esch dat jenöchlech kore,
do fangen esch mesch an ze frore,
wie kom dr Minsch wal op de Ähd ?
En minge Bööcher wöhd jesäht,
dat alle Minsche, Frau un Mann,
et Aapedier als Urahn han.
Esch jlöv, vam joode Wing enthemmp,
dat dat bei manche Minsche stemmp,
ävver die Lück van minger Aht
hät JOTT am sechste Dach jemaht,
(womet hä us wall sare well:
Samsdachs-Ärbed brengk nit vell....)

Mr süht, dat ene joode Wing,
de Weisheit off su met sech führt,
dat kritten, wann et mir noh jing,
de Professore all jeliert.
Och wann de met dir selvs häss Strigg,
un machs desch selver nit mieh ligge,
dann drenk dr eent, noh kohter Zigg,
do zeech dr Wing sing joode Sigge.
Dann dees de desch zo allem traue,
un met dir selvs bes de em Reene,
un - wann die angere desch kraue -
dann mach dr F a u s t - un drenk dr eene.